- кушоиш
- [کشايش]1. исми феълӣ аз кушодан2. барор, омади кор; рафъ шудани банду баст ва мушкилот дар роҳи пешрафти коре, осон шудани мушкиле; кушоиши кор рӯ ба осонӣ овардани кори душворе, барор ва пешрафти кор; дуои кушоиш д. дуое, ки барои кушоиши кор мехонанд ё навишта медиҳанд
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.